خیابان انقلاب، یارها شاهد چنین عزتنمایی های غرورآفرین مردم ایران بوده است. مردمی که در سخت ترین روزهای جهاد، در حالی که مرغ و گوشت و شکر خود را با کوپن و ایستادن در صف های طولانی و طاقت فرسا به دست می آوردند، هیچ گاه مامورانِ جمع آوری کمک های مردمی را دست خالی نمی گذاشتند. کمک های آنان، در مجموع شاید ارزشی معادل قیمت گزافِ مصرف ِیک نیم روزِ یک موشک اندازکاتیوشا نداشتند اما برکتی به اندازه هفت آسمان را به خاکریز های رزمندگان سرازیر می کردند.
